Ebeveynlerin çocuklarına söylememesi gereken 8 cümle nedir? Uzman Psikolog Tuğçe Yılmaz konuyla ilgili değerli bilgiler verdi.
Ebeveynler olarak çocuğumuzu büyütürken zaman zaman yanlış telaffuzlar yapabiliyoruz. bu telaffuzlar bazen çocuklarımıza hayatları boyunca taşıyacakları korkuları, dehşetleri ya da gereksiz sorumlulukları yüklememize neden olur. Çocuklarımızla aramızdaki bağı bozacak noktaya gelebilir. Bu yüzden çocuklarımızla konuşurken cümlelerimizi doğru seçmemiz çok değerli. Şımarık, dik başlı, inatçı gibi etiketlerle büyüyen çocuklar bir süre sonra onları bünyelerine alıyorlar. Onlara verdiğiniz bu sıfatlara göre hareket etmeye başlarlar.
”KARDEŞ / KARDEŞ KORKU DEĞİLDİR”
Bazen çocuklarımızı cesaretlendirmek amacıyla kullandığımız bu cümlenin, çocuklarımızın duygularını hafife aldığımız algısını yaratacağını düşünmeliyiz. Korkmuş bir çocuk anlaşılmak ister. Burada onu bu tür sözlerle cesaretlendirmek yerine, korku duygusunun altında yatan duyguyu bulup üzerinde çalışmak gerekir.
“SENİ BIRAKACAĞIM”
Bu tür konuşmalar çocuklarda ayrılık kaygısına neden olabilir. Ayrılmaktan korkan çocuk annesine daha bağımlı hale gelir. Uykuya dalmada güçlük, okula gidememe gibi sorunları da beraberinde getirir.
“BÜYÜKLERİNİZE KARŞI GİTMEYİN, NE OLURSA OLSUN SAYGILI OLUN”
Çocuklara saygının tek taraflı değil karşılıklı olması gerektiği duygusunu aşılamak çok değerlidir. Kültürel olarak büyüklere koşulsuz saygı gösterilmesi gereken bir toplumda yaşıyor olsak da saygının karşılıklı olması, çocukların da saygı duyulması gereken bireyler olduğu ve bazı hakları olduğu fikri çocuklara aşılanmalıdır.
“ŞİMDİ ÇOK MEŞGULDÜM, GİDİN”
Bu cümle çocuğa kendini değersiz hissettirebilir. Çocukların yetişkinlerin ilgisine ihtiyacı vardır. Her an müsait olup onlarla ilgilenmemiz tabi ki mümkün değil ama ‘Ben de seninle vakit geçirmek istiyorum ama şu an işim var, bakarım’ demek daha doğru olur. Ben işimi bitirdikten sonra sana bakarım’ dedi.
“BUNU YAPAMAZSINIZ YA DA HİÇBİR ŞEYİ BAŞARABİLİRSİNİZ”
Bu terimlerin ikisi de yanlış terimlerdir. Çocuklara sebat etmeyi, çalışmayı ve sebat etmeyi öğretmek gerçek davranıştır. Sürece odaklanmak ve çalışmalarını takdir etmek, bireysel çalışmanın değerini anlamalarına yardımcı olur.
“BENİ YÜKLERSENİZ HASTA OLDUĞUMU DEMEYİN”
Çocuklarınıza endişe katmaktan başka bir işe yaramaz. Senin hastalığın durumunda bütün kabahati kendinde görüyor. Bunu içselleştiren çocuk, ileride ruhsal sorunlar olarak ortaya çıkabilecek suçları kendi kendine işliyor.
“NEDEN ONUN ÜZERİNE DEĞİLSİN”
Çocukları diğer akranlarıyla karşılaştırmak, çocuğun kıskançlık duygularını harekete geçirir. Sürekli karşılaştırılan bir çocuk sorumluluk almaktan kaçınır. Sosyal ilişkilerde zorluklar yaşayabilir. Kendilerini yetersiz ve değersiz hissedebilirler. Çabalarının görülmediği fikrine kapılabilir ve çabalamaktan vazgeçebilir. Anlaşılmadığını düşünerek içine kapanabilir. (BSHA – Bilim ve Sağlık Haber Ajansı)
